Σήμερα θα ήθελα να μιλήσω για ένα θέμα που όλοι μας το έχουμε ζήσει και όλοι μας το γνωρίζουμε.
Ο ΦΟΒΟΣ.
Ξεκίνησα να γράφω αυτές τις σκέψεις, παίρνοντας τροφή από μία φίλη που φοβάται μην χάσει την σκυλίτσα τις, λόγω των διαφόρων προβλημάτων υγείας που έχει το σκυλάκι.
Πιστεύω ότι υπάρχουν 3 βασικά βήματα που μπορούμε να κάνουμε, έτσι ώστε να καταπολεμήσουμε τον φόβο μας.
Ο φόβος μπορεί να είναι πολύ απλό, μέχρι πολύ δύσκολο συναίσθημα.
Για παράδειγμα όταν ήμουν μικρός φοβόμουν να πω στην δασκάλα μου ότι θέλω να πάω στην τουαλέτα.
Φοβόμουν, το τι θα πουν οι άλλοι για μένα.
Ο φόβος βέβαια από τη άλλη, μας έχει βοηθήσει πολλές φορές.
Όταν για παράδειγμα, βλέπουμε έναν καρπό σε ένα δάσος που δεν το γνωρίζουμε.
Δεν τον τρώμε από φόβο μην πάθουμε κάτι.
Καταρχάς ο φόβος, η ντροπή, ή η προφύλαξη είναι όλα μαζί σε ένα καλάθι και δεν είναι κάτι κακό.
Γιατί όταν λέμε στον εαυτό μας, «δεν πρέπει να φοβάμαι», «ο φόβος είναι μόνο για τους αδύναμους», τότε αυτόματα ονομάζω τον εαυτό μου αδύναμο. Δεν πρέπει να ταυτιζόμαστε με κάτι αδύναμο όταν θέλουμε να πολεμήσουμε τον φόβο μας.
Εγώ πάντως πιστεύω ότι ο φόβος και το θάρρος πάνε μαζί, και τι θέλω να πω με αυτό.
Το θάρρος δεν έρχεται από μόνο του επειδή θέλω τώρα να γίνω πιο θαρραλέος.
Πρέπει πρώτα να έχω φόβο από κάτι για να έρθει το θάρρος. Δηλαδή την στιγμή που φοβάμαι έχω την ευκαιρία να βρω το θάρρος μου. Και τα 2 είναι στο μυαλό μας. Άρα ο φόβος με βοηθάει να γίνω πιο θαρραλέος. Οι στιγμές που έχω φόβο είναι και οι στιγμές που μπορώ να γίνω πιο θαρραλέος. Επομένως αφού ο φόβος μου δίνει την δυνατότητα να γίνω θαρραλέος είναι κάτι καλό.
Οπότε, μετά από όλο τον πρόλογο για τον φόβο,
το πρώτο πράγμα που μπορεί να μας βοηθήσει να γίνουμε πιο θαρραλέοι, είναι το σώμα μας.
Πως φαντάζεσαι ένα άτομο που φοβάται.
Έχει τους ώμους του ψηλά προς τα πίσω ή μπροστά και προς τα κάτω?
Έχει το βλέμμα του προ τα πάνω ή προς τα κάτω?
Πως αναπνέει αυτό το άτομο ήσυχα ή πολύ γρήγορα?
Τότε έχοντας τους ώμους και το βλέμμα μας προς τα κάτω και αναπνέοντας γρήγορα, το υποσυνείδητο μας πιστεύει ότι φοβόμαστε. Άρα κρατάμε τους ώμους ψηλά και το βλέμμα μας. Ηρεμούμε με την αναπνοή μας. Έτσι αρχίζουμε να αισθανόμαστε καλύτερα. Επίσης βοηθάει να τρέξουμε ένα τετράγωνο ή να κάνουμε γυμναστική ώστε να απελευθερωθούν ενδορφίνες (ορμόνες ευτυχίας).
Το δεύτερο πράγμα που βοηθάει είναι το FOCUS που εστιάζω.
Εκεί όπου εστιάζεις καθορίζει και το πως αισθάνεσαι. Όταν φαντάζομαι πως θα χάσω την δουλειά μου.
Όταν φαντάζομαι ότι εάν της μιλήσω θα γελάει μαζί μου. Όταν φαντάζομαι ότι μπορεί να μην γράψω καλά στο διαγώνισμα. Τότε αρχίζω να μην αισθάνομαι καλά. Σκέφτομαι ότι δεν θα τα καταφέρω πριν καν προσπαθήσω. Οι περισσότεροι άνθρωποι που φοβούνται, εστιάζουν ακριβώς εκεί. Στον αρνητισμό. Ο φόβος έρχεται επειδή εστιάζουμε στο χειρότερο σενάριο. Όταν σκέφτομαι τα χειρότερα, δεν έχω την δύναμη να βρω το θάρρος μου. Άρα ας εστιάσουμε στο καλό σενάριο. Ας βγάλουμε έξω το θάρρος μας.
Οπότε όταν σκέφτομαι το πως θα μπορούσε αυτό να πάει προς το καλύτερο, τότε θέλω και να το δοκιμάσω. Ακόμα και εάν δεν τα καταφέρω, έχω πάλι κερδίσει κάτι. Γιατί όπως λέω πάντα ή θα κερδίσω κάτι ή θα μάθω από αυτό που μόλις έχασα.
Το τρίτο και σημαντικότερο πράγμα είναι πως μιλάς στον εαυτό σου.
Κάθε μέρα μιλάμε με τον εαυτό μας πολλές ώρες. Όταν λέω στον εαυτό μου συνέχεια… αχ τι χαζός που είμαι… αχ πάλι δεν θα τα καταφέρω… αχ όλο τα ίδια λάθη κάνω.
Όταν μιλάμε συνέχεια με αυτόν τον τρόπο στον εαυτό μας, είναι λογικό ότι βάζουμε τον φόβο μας μπροστά. Θα πρέπει λοιπόν να μιλάμε με τον εαυτό μας θετικά. Να του δίνουμε θάρρος.
Είναι ακριβώς όπως όταν θέλεις να μιλήσεις με έναν φίλο σου, που θέλεις να τον εμψυχώσεις.
Του μιλάς με θετικότητα. Του λες, θα τα καταφέρεις μην στεναχωριέσαι. Θα το περάσουμε και αυτό μαζί. Δεν είναι τίποτα αυτό για σένα… και άλλα πολλά. Έτσι ακριβώς πρέπει να μιλάμε και στον εαυτό μας. Δώσε θάρρος στον εαυτό σου.
Αυτά είναι τα 3 πράγματα που πρέπει να κάνεις για να διώξεις τους φόβους σου.
Το σώμα σου
Που εστιάζεις
Πως μιλάς με εσένα.
Ελπίζω να σας βοήθησα λίγο.