Την Τρίτη 7 Ιουνίου, η Γερμανίδα υπουργός Εξωτερικών, Αναλένα Μπέρμποκ, μίλησε για το επικείμενο διπλωματικό της ταξίδι στην Αθήνα, καθώς και για την επίσκεψή της στην Τουρκία, λέγοντας ότι:
"Επισκέπτομαι έναν από τους στενότερους εταίρους μας στην Ευρώπη. Τόσο σχετικά με τη στήριξη της Ουκρανίας και την από κοινού ευρωπαϊκή αντίδραση στην επίθεση της Ρωσίας όσο και σχετικά με την αποφασιστικότητά μας να καταπολεμήσουμε την κλιματική κρίση και να επιταχύνουμε μαζικά την ανάπτυξη των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, στην Αθήνα έχουμε ομοϊδεάτες.
Πολλοί Γερμανοί είναι εξοικειωμένοι με την Ελλάδα από αξέχαστες διακοπές. Αλλά λίγοι γνωρίζουν τη γνωστή έκταση των φρικαλεοτήτων που διέπραξαν οι Γερμανοί εδώ κατά τη διάρκεια της ναζιστικής κατοχής. Ως υπουργός Εξωτερικών, είναι σημαντικό για εμένα να διατηρήσω τη μνήμη ζωντανή. Ταυτόχρονα, η Ελλάδα διαδραματίζει σημαντικό ρόλο σε ότι αφορά την ασφάλεια στη Μεσόγειο. Σε μια εποχή που η τάξη ασφάλειας στην Ευρώπη αμφισβητείται θεμελιωδώς από τον πρόεδρο Πούτιν, εμείς, ως σύμμαχοι στο ΝΑΤΟ και Ευρωπαίοι εταίροι, πρέπει να είμαστε ενωμένοι. Είναι σημαντικό να λύνουμε τα προβλήματα με συζητήσεις και όχι με την κλιμάκωση της έντασης.
Το ταξίδι μου στην Τουρκία με οδηγεί σε έναν απαραίτητο εταίρο και σε μια χώρα η οποία είναι συνδεδεμένη με τη δική μας όσο καμία άλλη. Σε εκατομμύρια ανθρώπους στη Γερμανία χτυπούν μια Γερμανική και μια Τουρκική καρδιά. Οι εποχές που αυτό θεωρείτο πρόβλημα έχουν περάσει. Για μένα, αυτός ο διπλός παλμός σημαίνει διπλή δύναμη. Όπως σε κάθε στενή σχέση, θα μιλήσω ειλικρινά στους Τούρκους φίλους μας: για τη σημασία του ΝΑΤΟ και της ενίσχυσής του μέσω της υποδοχής της Φινλανδίας και της Σουηδίας, για τους τρόπους εξόδου από τον συστηματικό πόλεμο του Πούτιν, για τα σιτηρά και τη μεσολάβηση της Τουρκίας που δίνει ελπίδα σε απελπισμένους ανθρώπους σε όλον τον κόσμο.
Στα οποία υπάρχουν μεγάλες, μερικές φορές θεμελιώδεις, διαφορές: ελευθερία έκφρασης, ανθρώπινα δικαιώματα, εφαρμογή των υποχρεώσεων της συμμετοχής στο Συμβούλιο της Ευρώπης. Βλέπουμε πως εδώ οι δρόμοι μας απομακρύνονται όλο και περισσότερο, πρέπει να φροντίσουμε ώστε να προσεγγίσουμε και πάλι ο ένας προς τον άλλον."