Αφού πρώτα ευχηθώ σε όλους μας καλά Χριστούγεννα, χρόνια πολλά με υγεία και Θεού προστασία, θα ήθελα να επισημάνω κάτι που τυχαία πέρασε από μπροστά μου, πλην όμως δεν μπορώ να το αφήσω ασχολίαστο. Μου είναι αδύνατον να κατανοήσω ότι τα τελευταία χρόνια γίνονται αβυσσαλέες προσπάθειες να αφαιρεθεί η λέξη ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ από το λεξιλόγιο Οργανισμών, Υπουργείων, τηλεοπτικών εκπομπών κ.λ.π. Όχι, δεν είμαι αφελής! Καταλαβαίνω που πάει το πράγμα. Προσπαθούν να βγάλουν τον Χριστό, την Παναγία, τους Αγίους έξω από τα σπίτια μας. Τα καντήλια που κάποτε άναβαν, τώρα τρεμοσβήνουν. Η πίστη ελαττώνεται και αυτό είναι πραγματικά λυπηρό. Η άνοδος των επισκέψεων σε χαρτορίχτρες, μέντιουμ και εγώ δεν ξέρω που αλλού, κοντεύει να αντικαταστήσει σε αριθμούς, την συνάθροιση στις εκκλησίες. Είδα λοιπόν την ανάρτηση του Υπουργείου Εξωτερικών στο Twitter, ευχόμενο καλές και ασφαλείς γιορτές. Κύριοι του Υπουργείου, συγνώμη που θα σας το χαλάσω, αλλά απουσιάζει η λέξη Χριστούγεννα και αυτό κατά τη γνώμη μου είναι ανεπίτρεπτο. Φτάνει πια! Δεν γίνεται να «γιορτάζουμε Χριστούγεννα» όταν γιορτάζουμε Χριστούγεννα χωρίς Χριστό.
Προς ενημέρωση σου λοιπόν αγαπητό Υπουργείο θα ήθελα να σου πω τα εξής: Τα ευαγγέλια της Εκκλησίας αιώνες τώρα διακηρύσσουν τη χριστιανική πίστη ότι «Έτσι φανερώθηκε η αγάπη του Θεού σε μας: Aπέστειλε τον Yιό Tου τον μονογενή στον κόσμο, για να ζήσουμε δι’ Aυτού», όπως γράφει ο ευαγγελιστής Ιωάννης. Αυτήν τη φιλανθρωπία του Θεού για τον άνθρωπο μας θυμίζουν τα Χριστούγεννα και μας προτρέπουν να αξιοποιήσουμε αυτήν τη δωρεά Του στην καθημερινή προσωπική μας ζωή αλλά και στην κοινωνική μας δράση. Τα Χριστούγεννα δεν είναι μια ετήσια αναμνηστική γιορτή αλλά μια καθημερινή βίωση της Αγάπης. Μιας Αγάπης που φανερώθηκε στον κόσμο την ημέρα της Γέννησης του Θεανθρώπου. Τότε γιορτάζουμε λοιπόν αληθινά Χριστούγεννα, όταν γιορτάζουμε τη δική μας εν Χριστώ αναγέννηση, την οποία εκδηλώνουμε με την έμπρακτη αγάπη μας προς τον οποιοδήποτε συνάνθρωπό μας.
Δεν θα ήθελα να επεκταθώ περισσότερο και να μιλήσω και για άλλα "κοινωνικά φαινόμενα" που παρατηρώ. Όχι, δεν είμαι θρησκόληπτος, απλά τόσα χρόνια νιώθω πως αφήνω να περνούν πολλά πράγματα στο ντούκου και να που φτάσαμε!
Α, και κάτι ακόμα. Ουέ και αλοίμονό μας αν σταματήσει ο Κύριος να μας ανέχεται με αυτά που βλέπει. Αλοίμονό μας αν η Παναγία σταματήσει να πρεσβεύει υπέρ ημών. Θα είναι τέτοιες οι συμφορές, που ακόμα και οι ισχυρότεροι άνθρωποι του πλανήτη θα πέσουν στα γόνατα και θα ικετεύσουν για συγχώρεση. Γνώμη μου ε;
