Ως Νοστράδαμος μπορεί να μη γράφω συχνά, όμως οι φανατικοί φίλοι της στήλης γνωρίζουν, πως όταν είμαι σίγουρος για κάτι δεν κρατιέμαι...
Όπως ξέρεις είμαι φανατικός ποδοσφαιρόφιλος, όχι των μεγάλων κατηγοριών αλλά των μικρότερων. Ίσως γιατί εκεί δεν υπάρχουν τόσο μεγάλα συμφέροντα ώστε να αυτοαποδομείται το ίδιο το προϊόν. Ίσως επίσης, γιατί στις μικρές κατηγορίες ενδεχομένως έχει μείνει ακόμα λίγο ρομαντισμός. Αυτό εμένα μου αρέσει, γιατί θυμάμαι που και εγώ σαν παιδί, πήγαινα με τους φίλους μου στην αλάνα για να παίξω μπάλα και δεν σκεφτόμουν τίποτα άλλο εκτός από το παιχνίδι.
Μεγάλος πρόλογος έτσι; Λοιπόν, μπαίνω στο ψητό. Στην αρχή της ποδοσφαιρικής χρονιάς είχα αναρτήσει για πρώτη φορά (πραγματικά δεν το έχω ξανακάνει) ένα άρθρο σχετικά με τον προπονητή της ποδοσφαιρικής ομάδας του Πανερυθραϊκού, Γιάννη Δημητρίου, όπου αντί για πλήρες κείμενο είχα γράψει: "Κοιτάξτε τη φωτογραφία και θυμηθείτε τα λόγια μου. Ο εικονιζόμενος ονομάζεται Γιάννης Δημητρίου και είναι προπονητής ποδοσφαίρου στον Πανερυθραϊκό. Κάποια στιγμή θα πάει σε πολύ μεγάλη ομάδα." Αυτό είχα γράψει. Τίποτα άλλο. Δικαιώθηκα; Εν μέρη ναι, με βάση την τρομερή πορεία που έκανε η ομάδα φέτος. Μένει να τον δω σε μεγάλη ομάδα. Θα συμβεί και θα το δεις. Ρε συ, στην αρχή της χρονιάς, την συμπαθή ομάδα της Νέας Ερυθραίας, την είχαν όλοι για υποβιβασμό και κατάφερε, με τις οδηγίες του κόουτς Δημητρίου, να κάνει πρωταθλητισμό.
Πως έγινε αυτό; Πολύ απλά, ο πρόεδρος, Τόνι Αχαρονιάν και ο προπονητής, βασίστηκαν σε νεαρούς παίκτες. Η καλοκαιρινή προετοιμασία και γενικότερα η δουλειά που έγινε όλη τη χρονιά ήταν μεν σκληρή αλλά ουσιώδης. Ξέρεις πόσο δύσκολο πράγμα είναι να τιθασεύσεις το μυαλό του 18χρονου; Μόνο εάν έχεις παιδί σε αυτή την ηλικία μπορείς να το καταλάβεις. Τι έκανε λοιπόν ο Δημητρίου; Τους έπλασε τα μυαλά και τους έδωσε κίνητρα. Γνωστή αλεπού, το ξέρει η πιάτσα. Παράλληλα έβγαλε στο χορτάρι τις ποδοσφαιρικές γνώσεις που αποδεδειγμένα έχει, τα έβαλε όλα στο μπλέντερ και τα σέρβιρε μαεστρικά σε ισχυρούς αντιπάλους, όπως ο Μικρασιατικός Εθνικός Αστέρας και το Χαϊδάρι. Γέμισε το καλεντάρι με μεγάλες νίκες, που αρκετές από αυτές ήρθαν με κυνικό τρόπο.
Να σου πω και κάτι ακόμα, έτσι για να σου δώσω και λίγη κλειδαρότρυπα; Τον Δημητρίου θα τον προσεγγίσουν πολλές ομάδες φέτος το καλοκαίρι. Ξέρω τι σου λέω και εσύ ξέρεις ότι ψάχνω...Στο χέρι του ίδιου είναι. Αν πάντως μείνει στην ομάδα την συνταγή την ξέρει. Εμπιστοσύνη στους νεαρούς, 2-3 προσθήκες έμπειρων παικτών και πάει για κούπα.
Μεγάλη γάτα ο Αχαρονιάν. Ξέρει! Όμως και ο προπονητής τον κάνει μεγάλο πρόεδρο. Έτσι για να χαίρονται και τα φιλαράκια μου εκεί στην Νέα Ερυθραία, κυρ Κώστας και κυρ Βαγγέλης.
Νοστράδαμος writing (όχι speaking τεράστιε Γιώργο Γεωργίου)