Μερικές φορές είναι να τρελαίνεται κανείς με τον τρόπο που άνθρωποι (διαχρονικά οι κυβερνώντες έχουν την τιμή) σκέφτονται και επιβάλλουν κάποιες αποφάσεις που έχουν να κάνουν με το ευαίσθητο θέμα της υγείας και της παιδείας. Εξηγώ αμέσως τι θέλω να πω κάνοντας μια μικρή εισαγωγή. Έχουμε να αντιμετωπίσουμε μια πανδημία όπου καθημερινά καταγράφονται χιλιάδες κρούσματα, δεκάδες θάνατοι και εκατοντάδες πολίτες βρίσκονται διασωληνωμένοι σε ΜΕΘ νοσοκομείων. Έχουμε "καταφέρει" να χωρίσουμε την Ελλάδα σε δύο στρατόπεδα. Στους εμβολιασμένους και στους ανεμβολίαστους. Οι μεν τσακώνονται με τους δε και πάει λέγοντας. Οι ανεμβολίαστοι έχουν χάσει αρκετά προνόμια από την "προηγούμενη" ζωή τους, ενώ και οι εμβολιασμένοι δεν πάνε πίσω, αφού ενώ εμβολιάστηκαν για να "πάρουν τη ζωή τους πίσω", τελικά μαθαίνουν πως και αυτοί μεταδίδουν, νοσούν, διασωληνώνονται, πεθαίνουν. Σαν να μην έφταναν όλα αυτά πρέπει και αυτοί να κάνουν τεστ κάθε λίγο και λιγάκι, ενώ δεν μπορούν ούτε όρθιοι να διασκεδάζουν, ούτε στα γήπεδα να πηγαίνουν κλπ. Μα γιατί τους απαγορεύεται η πρόσβαση, αφού είναι εμβολιασμένοι; Μα φυσικά επειδή και αυτοί μεταδίδουν και νοσούν. Έχουμε και τα παντρεμένα ζευγάρια που τσακώνονται μεταξύ τους. Ο ένας λέει ότι επιβάλλεται να εμβολιαστεί το παιδί του και ο άλλος είναι κάθετα αντίθετος. Διαζύγιοοοοο που έλεγε και ο Αντωνάκης στην Ελενίτσα. Ωραία μέχρι εδώ; Πάμε τώρα στα σχολεία. Η κυβέρνηση πήρε μια δύσκολη απόφαση, να ανοίξει τα σχολεία μετά τις διακοπές των Χριστουγέννων, χωρίς να δοθεί παράταση στις διακοπές των μαθητών από τη στιγμή που είχαμε τρομερή έξαρση στα κρούσματα. Πόσο σίγουροι είμαστε ότι τηρούνται τα μέτρα στα σχολεία; Να σας πω εγώ; Δεν γίνεται να τηρηθούν. Εμείς που έχουμε παιδιά ξέρουμε. Δεν μπορούν οι καθηγητές να αστυνομεύουν τους μαθητές. Όταν οι παρέες συγκεντρώνονται, τα μέτρα πάνε περίπατο. Εν πάση περιπτώση τα σχολεία άνοιξαν. Σήμερα λοιπόν ήρθαν τα παιδιά μου στο σπίτι (είναι μαθητές γυμνασίου και λυκείου σε δημόσιο σχολείο των Β. Προαστίων) και τους ρώτησα να μου περιγράψουν τις συνθήκες που επικρατούν την ώρα του μαθήματος. Μου είπαν λοιπόν ότι την ώρα του μαθήματος φοράνε μάσκες (πολύ σωστά αφού ορίζεται από το υγειονομικό πρωτόκολλο), τα παράθυρα είναι διάπλατα ανοιχτά, ανεξαρτήτως καιρικών συνθηκών, τα καλοριφέρ μια λειτουργούν, μια όχι και αλοίμονο στους μαθητές που κάθονται δίπλα στα παράθυρα. Μόνιμα άρρωστοι. Όπως ενημέρωσε τον δύσμοιρο λαό η Μ.Παγώνη, "όποιος έχει συνάχι και μπούκωμα, πρέπει να κάθεται σπίτι"...και εδώ οι γονείς γελάνε. κ. Παγώνη μου, το ξέρετε ότι το επιτρεπτό σύνολο των απουσιών είναι 114; Το ξέρετε πως για να δικαιολογήσει ο γονέας απουσίες πρέπει να αποδυκνύεται νοσηλεία σε νοσοκομείο; Το ξέρετε ότι στα δημόσια νοσοκομεία της χώρας δεν υπάρχει κρεβάτι ούτε για δείγμα; Εσείς τα λέτε, όχι εγώ. Το ξέρετε ότι χαρτί από τον οικογενειακό ιατρό δεν δικαιολογεί απουσίες (είμαι μάρτυρας προσωπικά); Εάν καταφέρετε να κάνεται την διαίρεση 114:7(ώρες μαθήματος) θα διαπιστώσετε, ότι ένας μαθητής μπορεί να λείψει από το σχολείο του, 16 ημέρες. Από την άλλη εσείς εξηγείτε ότι επειδή η μετάλλαξη Omicron είναι ύπουλη, τα συμπτώματα είναι όπως του κοινού κρυολογήματος. Εσείς τα λέτε, όχι εγώ. Άρα λοιπόν τα παιδιά μας πρέπει με το παραμικρό σύμπτωμα να κάθονται σπίτι. Θα δεσμευθείτε κύριοι της Βουλής ότι κανένα παιδί δεν θα μείνει στην ίδια τάξη από απουσίες; Και κάτι τελευταίο. Είμαστε σίγουροι πως τα self test δείχνουν το σωστό αποτέλεσμα; Εγώ ΟΧΙ.
Το άκρον άωτον του παραλογισμού | Ανοιχτά σχολεία με χιλιάδες κρούσματα, ψύχος, ανύπαρκτη θέρμανση και διάπλατα ανοιχτά παράθυρα στις τάξεις. Κατά τα άλλα στις 114 απουσίες μένεις και η Παγώνη λέει ότι όποιος έχει συνάχι, να κάτσει σπίτι
