Την Δευτέρα 28 Μαρτίου, η πρόεδρος της Δημοκρατίας, Κατερίνα Σακελλαρόπούλου, πραγματοποίησε επίσημη επίσκεψη στην Πορτογαλία, έπειτα από πρόσκληση του προέδρου της Πορτογαλικής Δημοκρατίας Μαρσέλο Ρεμπέλο ντε Σόουζα. Κατά τη διάρκεια της επίσκεψή της, η κ. Σακελλαροπούλου δήλωσε τα εξής:
"Αγαπητέ κύριε Πρόεδρε, αγαπητέ Μαρσέλο,
Θα ήθελα να εκφράσω τη μεγάλη μου χαρά που βρίσκομαι σήμερα στην Πορτογαλία. Η επίσκεψη πραγματοποιείται σε μια περίοδο ιδιαίτερα δύσκολη για όλη την Ευρώπη, που είναι αντιμέτωπη με έναν πόλεμο στο έδαφός της. Η απρόκλητη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία έχει καταδικαστεί απερίφραστα από την Ελλάδα και την Πορτογαλία, οι οποίες, τόσο διμερώς, όσο και στο πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του ΝΑΤΟ, έχουν εκφράσει την πλήρη στήριξή τους στον δοκιμαζόμενο ουκρανικό λαό. Σήμερα, θα ήθελα να ενώσουμε τις φωνές μας και να επαναλάβουμε την ανάγκη για σεβασμό του διεθνούς δικαίου, άμεση παύση των εχθροπραξιών, απόσυρση των ρωσικών στρατευμάτων, ειρήνευση στην περιοχή και αντιμετώπιση της ανθρωπιστικής κρίσης με την έμπρακτη αλληλεγγύη όλων μας. Ο πόλεμος στην Ουκρανία, όπως είναι αναμενόμενο, επηρεάζει κάθε έκφανση του δημόσιου λόγου και ασφαλώς δεν θα μπορούσα να μην αναφερθώ στον αντίκτυπο που έχει στην Ευρώπη.
Όμως, η επίσκεψή μου στην Πορτογαλία διατρανώνει επίσης τους στενούς δεσμούς φιλίας και εκτίμησης που ενώνουν τους λαούς μας, καθώς και τις άριστες σχέσεις μεταξύ των χωρών μας. Φέτος, η Ελλάδα και η Πορτογαλία τιμούν την επέτειο των 200 χρόνων από την υιοθέτηση των πρώτων Συνταγμάτων τους. Και τα δύο υιοθετήθηκαν το 1822, πρώτα το ελληνικό την 1η Ιανουαρίου, και λίγους μήνες μετά, το πορτογαλικό στις 23 Σεπτεμβρίου. Οι ιστορικοί δεσμοί των λαών μας εντείνονται και από τη δράση του Πορτογάλου φιλέλληνα, στρατηγού Antonio Figueira de Almeida, ο οποίος συμμετείχε στην Ελληνική Επανάσταση και στον οποίον αποτίσατε φόρο τιμής κατά την τελευταία επίσκεψή σας στην Αθήνα, τον Μάρτιο του 2018. Υπηρέτησε στην Ελλάδα διαδοχικά υπό τον Κολοκοτρώνη και τον Καραϊσκάκη και ήταν ο ίδιος που αργότερα συνέλαβε τον έναν δολοφόνο του Ιωάννη Καποδίστρια, πρώτου Κυβερνήτη της Ελλάδας. Σήμερα, απόγονοί του εξακολουθούν να ζουν στην Ελλάδα ως Έλληνες πολίτες.
Οι μακροχρόνιες και φιλικές σχέσεις μεταξύ Ελλάδας και Πορτογαλίας ευρίσκονται σε εξαιρετικό επίπεδο, όχι μόνο διμερώς, αλλά και στο πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των διεθνών οργανισμών. Θα ήθελα να εκφράσω την εκτίμησή μου για τη στάση της Πορτογαλίας και στο μεταναστευτικό και προσφυγικό ζήτημα, καθώς η αλληλεγγύη που επιδείξατε μέσω της φιλοξενίας ασυνόδευτων ανήλικων προσφύγων, που βρίσκονταν στην Ελλάδα, ήταν πολύ σημαντική. Ως εταίροι στην Ευρωπαϊκή Ένωση και σύμμαχοι στο ΝΑΤΟ, μοιραζόμαστε κοινές αξίες και αρχές, καθώς και κοινούς στόχους και οράματα για το μέλλον, όπως διαπιστώνουμε και στις συχνές συναντήσεις μας στο πλαίσιο της ομάδας Arraiolos, που αποτελεί, άλλωστε, πορτογαλική πρωτοβουλία, για την οποία σας συγχαίρω. Όλα αυτά σήμερα δοκιμάζονται σκληρά, σε ένα διαρκώς μεταλλασσόμενο περιβάλλον. Μας ικανοποιεί, όμως, ιδιαιτέρως η διαπίστωση ότι οι χώρες μας βρίσκονται στη σωστή πλευρά της ιστορίας, ενωμένες στο κοινό μέτωπο της ειρήνης και του διαλόγου, κατά του πολέμου και των προσπαθειών αναθεωρητισμού που διατρέχουν την κοινή μας ήπειρο.
Η Ελλάδα και η Πορτογαλία, μέλη της μεγάλης ευρωπαϊκής οικογένειας δημοκρατικών χωρών, μοιράζονται το ίδιο όραμα για μια ενωμένη και ισχυρή Ευρώπη, καθώς και κοινές αντιλήψεις σε πολλά ζητήματα που απασχολούν τη διεθνή κοινότητα, τόσο σε ευρωπαϊκό όσο και σε περιφερειακό και παγκόσμιο επίπεδο. Επιθυμία και στόχος μας παραμένει η περαιτέρω επέκταση και εμβάθυνση της συνεργασίας μας σε όλους τους τομείς αμοιβαίου ενδιαφέροντος, προς όφελος των λαών μας και προς ενίσχυση της ισχυρής ελληνο-πορτογαλικής φιλίας, ιδίως στην παρούσα χρονική συγκυρία, που χαρακτηρίζεται από κρίσιμες προκλήσεις για την ειρήνη και την σταθερότητα στην Ευρώπη και τον κόσμο. Στην φράση που έγραψε ο Φερνάντο Πεσσόα τις παραμονές του θανάτου του, “δεν ξέρω τι θα φέρει το αύριο”, επιτρέψτε μου να προσθέσω πως η επόμενη ημέρα, μέσα στην αβεβαιότητά της, πρέπει να μας βρει ενωμένους και χωρίς εκπτώσεις στις αρχές και αξίες μας. Γιατί, παραφράζοντας τον σπουδαίο αυτόν Πορτογάλο ποιητή και συγγραφέα, “δεν μπορούμε να ξεφύγουμε από την παγκόσμια αδελφοσύνη”, όσο και αν κάποιοι το επιθυμούν. Με τις σκέψεις αυτές και ευχαριστώντας σας για τη θερμή φιλοξενία που μου επιφυλάξατε, υψώνω το ποτήρι μου, ευχόμενη υγεία και δύναμη σε σας και τον πορτογαλικό λαό. Προσδοκώ να σας συναντήσω και πάλι στην Αθήνα"