Ακολουθεί η ομιλία του Ανδρέα Λοβέρδου στην Ολομέλεια της Βουλής επί του Προϋπολογισμού 2022 :
"Θα ήθελα σήμερα στη συζήτηση επί του Προϋπολογισμού, να συνεισφέρω όχι με μία άχαρη αριθμολογία αλλά να διερμηνεύσω πολιτικά τις αγωνίες της Ελληνίδας και του Έλληνα.
Αν κάποιος θα ήθελε να καδράρει την μεγάλη εικόνα στην Ευρώπη και στη χώρα θα κατέληγε σίγουρα αβίαστα σε κάποιες γενικές διαπιστώσεις
Μια νέα ημερήσια πολιτική διάταξη αναδύεται μετά την πολυετή οικονομική αλλά και πανδημική κρίση, αλλά και την παταγώδη αποτυχία των αριστεροδεξιών λαϊκίστικων δυνάμεων στην Ευρώπη και στη Ελλάδα. Το νέο αίτημα για όποιον μπορεί να διαβάσει σωστά τις εξελίξεις αναδεικνύει με επιτακτικότερο τρόπο έναν οικονομικό-κοινωνικό μετασχηματισμό από τη μια, και έναν πράσινο και ψηφιακό μετασχηματισμό από την άλλη. Βασικά στοιχεία είναι η κοινωνική μέριμνα, και η ισχυρότερη κρατική παρέμβαση. Το ίδιο αυτό αίτημα τίθεται με διαφοροποιήσεις τόσο στη Βόρεια όσο και τη Νότια Ευρώπη.
Στη χώρα όλα είναι πιο ανώριμα, γιατί πριν το πλησίασμα των νέων τάσεων εκκρεμούν προβλήματα δημόσιας διοίκησης, κυβερνησιμότητας, αδιανόητης γραφειοκρατίας που κάνουν ανέφικτη τη δημιουργία μιας δυναμικής οικονομίας. Έχουμε πολύ δρόμο μπροστά.
Η κυβέρνηση σήμερα αναδεικνύει και σωστά, μέχρι ενός σημείου όμως, τα χρηματοδοτικά εργαλεία που θέσπισε η Ευρωπαϊκή Ένωση (Διαρθρωτικά Ταμεία, ΕΣΠΑ 21-27, κρατικές ενισχύσεις κτλ), για τη προστασία της δημόσιας υγείας και την κρίση της πανδημίας, αλλά ταυτόχρονα αφήνει χρόνιες παθογένειες να κόβουν το οξυγόνο της πραγματικής αναπτυξιακής διαδικασίας της οικονομίας.
Προφανώς ποντάρει και στην αφωνία της αξιωματικής αντιπολίτευσης που έχει εστιάσει την κριτική της σε ανορθόδοξους δρόμους «περί την πανδημία», έχοντας ξεχάσει (αν το θυμήθηκε και ποτέ) το πραγματικό διακύβευμα που είναι η ανάπτυξη της χώρας. Μια ανάπτυξη που προ πολλού νοηματοδοτείται ως πράσινη, ψηφιακή και διαρθρωτική ειδικά για τη χώρα μας.
Σε αυτό το σημείο θέλω να κάνω μία κεντρική παρατήρηση, που αφορά το θυμικό και το dna της κυβέρνησης. Σε όλους τους τομείς λοιπόν διαφαίνεται μία πρωτόλεια πάντα προσέγγιση, η οποία χάνει την ουσία της τελικής στόχευσης και παραμένει έτσι έωλη σε μια επικοινωνιακή προσχηματικότητα. Χάνει δηλαδή τον τελικό στόχο. Άλλοτε γιατί ο σχεδιασμός είναι ελλειμματικός και άλλοτε γιατί είναι άτολμος και καθόλου μεταρρυθμιστικός.
Ενδεικτικά:
Η κυβέρνηση σε αυτήν εδώ τη συζήτηση θα έπρεπε να δεσμευτεί για την αύξηση του κατώτατου μισθού των εργαζομένων, διορθώνοντας το λάθος που διέπραξε προ ενιαμήνου, καταλήγοντας τελικά μόνο στην αύξηση του 2%. Η κυβέρνηση αν αντιλαμβάνεται αισιόδοξα τους ρυθμούς ανάπτυξης του πρώτου ενιαμήνου (9,3 %) θα έπρεπε με πολιτική τόλμη να καθορίσει και τις αμοιβές των εργαζομένων και των νοικοκυριών, που πιέζονται για ακόμη μια φορά από την τριπλή απειλή της πανδημίας, της ακρίβειας, του ενεργειακού κόστους. Τα χρήματα αυτά θα τροφοδοτούσαν αποκλειστικά την ανάπτυξη. Αυτός παραμένει, κυρίες και κύριοι της κυβέρνησης, ο τελικός στόχος, που δεν πρέπει να σας διαφεύγει.
Η ανάπτυξη, βέβαια, πρωτίστως προϋποθέτει επενδύσεις, και οι επενδύσεις με τη σειρά τους, την οριστική εξομάλυνση των παθογενειών της γραφειοκρατίας. Οι διαδικασίες, όμως, παραμένουν σήμερα δαιδαλώδεις, παράλογες, αντιφατικές. Δεν αρκεί η ψηφιοποίηση στην οποία πολλές αρκείστε αλλά η αποτελεσματικότητα της διαδικασίας. Ψηφιοποιείται η γραφειοκρατία. Οι μεταβιβάσεις των ακινήτων απαιτούν 20 πιστοποιητικά, οι συμβολαιογράφοι έχουν σηκώσει τα χέρια ψηλά. Τα συναντώ και με την καθημερινή δικηγορική μου ιδιότητα. Έως να συλλεγεί το τελευταίο πιστοποιητικό έχει λήξει η ισχύς των πρώτων.
Και ακόμη, είναι δυνατόν να υπάρχει αναπτυξιακή κυβερνητική πολιτική και να μειώνονται οι δαπάνες για το Υπουργείο Εξωτερικών; Διότι αυτό κάνει κυβέρνηση με τον προϋπολογισμό. Οι δαπάνες μειώνονται κατά 20 εκατομμύρια €. Και δεν στέκει το επιχείρημα πως μεταφέρθηκαν αρμοδιότητες στο Υπουργείο Ανάπτυξης. Διότι οι δαπάνες για τις Αρχές της Εξωτερικής Υπηρεσίας μειώνονται επίσης κατά 20 εκατομμύρια €, ενώ ιδρύονται νέες υπηρεσίες στη Λιβύη, στη Συρία στη Σενεγάλη και την Κίνα. Ας σημειωθεί με την ευκαιρία πως το Γενικό Προξενείο στη Σαγκάη υπηρετεί ένας μόνος διπλωμάτης μόνος του. Και ως γνωστόν τα προξενεία φέρνουν έσοδα στο Δημόσιο. Τέλος πάντων.
Αυτός ο επιφανειακός τρόπος κυβερνητικής πρακτικής αφορά και τη διαχείριση της πανδημίας. Επικαλέστηκα πολλές φορές και με Ερωτήσεις μου στη Βουλή, ότι για παράδειγμα τα στατιστικά της πανδημίας δεν συσχετιστήκαν ποτέ με τις διάφορες νοσοκομειακές μονάδες προκειμένου να εντοπιστεί σε δεύτερο επίπεδο η εστίαση του πραγματικού προβλήματος, που αφορά στο επίπεδο των παρεχόμενων υπηρεσιών. Η έκθεση Τσιόδρα-Λύτρα επιβεβαίωσε τις ανησυχίες μου. Όχι σε σχέση με τα δευτερεύοντα. Αλλά με το πρώτο, δηλαδή τη μείζονα στατιστική για το πού πεθαίνουν οι περισσότεροι ασθενείς. Για να υπάρξει στρατηγική αντιμετώπισης.
Διατείνεται η κυβέρνηση ότι απελευθερώνει τον πολίτη από τις ουρές, ενώ είναι σχεδόν αδύνατον να επικοινωνήσεις τηλεφωνικά με τον ΕΦΚΑ και ας εκκρεμούν οι χιλιάδες ουρές των συντάξεων. Το 2020 από αυτήν την κυβέρνηση νησιά όπως η Σαντορίνη και η Σύρος, επιβαρύνθηκαν με δεύτερη διαδικασία ελέγχου έκδοσης των οικοδομικών αδειών από την αρχαιολογική υπηρεσία και μάλιστα κεντρικά στην Αθήνα.Αποτέλεσμα είναι η πρόσθετη καθυστέρηση ενός έτους για την έκδοση κάθε οικοδομικής άδειας.
Εδώ και καιρό με επαναλαμβανόμενες παρεμβάσεις του ο Διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδας ο Γιάννης Στουρνάρας, προτρέπει τράπεζες και κυβέρνηση, να εκπονήσουν ένα κοινό σχέδιο ανοίγματος της δανειοδότησης στις υγιείς μικρομεσαίες επιχειρήσεις που είναι ο κορμός της ελληνικής οικονομίας. Η πράσινη διακυβέρνηση, η περιβαλλοντική συνοχή, η αειφορία, η βιώσιμη ανάπτυξη, οι έξυπνες πόλεις, ο ψηφιακός μετασχηματισμός, και η καθημερινότητα του πολίτη θα πρέπει να συγκλίνουν με τα ευρωπαϊκά πρότυπα. Θα πρέπει να σχεδιάσουμε σύγχρονες συγκοινωνίες, (δεν τις έχουμε σήμερα ούτε στην Αθήνα, ούτε στη Θεσσαλονίκη, ούτε στην Περιφέρεια). Τα «πρέπει» στα οποία δυστυχώς δεν ανταποκρίνεται η κυβέρνηση είναι πολλά. Δεν μπορούμε, λοιπόν, να πούμε «ναι» στον ακρογωνιαίο λίθο της κυβερνητικής πολιτικής, που συμπυκνώνεται στον προϋπολογισμό του 2022. Γιατί ο προϋπολογισμός είναι κάτι περισσότερο από μία σειρά αριθμών σε μία σελίδα. Είναι η ενσάρκωση των αξιών και των προσδοκιών μας."