Είμαι βέβαιος πως οι περισσότεροι από εσάς έχετε δει κάποια βίντεο με μεγάλες θαλάσσιες ρουφήχτρες. Φαινόμενο εξαιρετικά εντυπωσιακό αλλά και πολύ επικίνδυνο. Οι ρουφήχτρες καταπίνουν τα πάντα. Τα αλλοιώνουν και τα συνθλίβουν. Κάπως έτσι έχω στο μυαλό μου την πολιτική. Σαν κάτι να τραβάει κάποιους ανθρώπους προς τα κάτω. Ανθρώπους που τους ενδιαφέρουν τα αξιώματα και έχουν μια σχετική ευφράδεια λόγου η οποία όμως με την πάροδο του χρόνου μετατρέπεται σε "ξύλινη". Ίσως μετά από πολλές δεκαετίες, οι πολιτικοί είναι πλέον πεπεισμένοι πως ο λαός πείθεται με αυτόν τον συγκεκριμένο τρόπο ομιλίας. Δεν μπορώ να το εξηγήσω αλλιώς, αλλά άδικο δεν έχουν. Αποδεικνύεται πανηγυρικά σε κάθε εκλογική αναμέτρηση. Ο κόσμος τους ψηφίζει. Τους ίδιους και τους ίδιους. Τα ίδια επίθετα. Από πατέρα σε υιό και πάει λέγοντας. Φυσικά δεν τους βάζω όλους στον ίδιο κουβά. Υπάρχουν και οι εξαιρέσεις. Τυγχάνει να γνωρίζω και προσωπικά κάποιους (λίγους) που αποφάσισαν να ασχοληθούν με την πολιτική οι οποίοι κατάφεραν να μην αλλάξουν. Όμως αυτοί είναι η μειονότητα και χάνονται μέσα στη μάζα. Άσε που στο τέλος τα παρατάνε αηδιασμένοι, διότι θεώρησαν πως όπως έλεγε και ο "Μαυρογιαλούρος", τελικά ήταν εντελώς ακατάλληλοι προς βρώσιν. Το ευτύχημα είναι ότι ολοένα και περισσότεροι νέοι γυρίζουν την πλάτη στην πολιτική. Μα νομίζω πως έχουν το κάθε δικαίωμα, όταν ακούνε δεξιά και αριστερά για σκάνδαλα, χρηματισμούς, πολέμους, δηλώσεις μίσους μεταξύ πολιτικών, αλληλοκατηγορίες και γενικότερα κατινιές. Στα δε τηλεοπτικά πάνελ επικρατεί το απόλυτο χάος, αφού ο ένας μιλάει πάνω στον άλλο και ο τηλεθεατής σπάνια βγάζει άκρη. Γιατί έγραψα όλα τα παραπάνω; Αφορμή μου έδωσε η συμπαθέστατη (γνώμη μου ε;) τηλεοπτικά, Πόπη Τσαπανίδου με την απόφασή της να ενταχθεί στο δυναμικό του Σύριζα ως εκπρόσωπος τύπου και να ασχοληθεί ενεργά με την πολιτική. Από την πλευρά της η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ επέλεξε μια επαγγελματία δημοσιογράφο, θέλοντας να στείλει ένα καθαρό μήνυμα αμφίπλευρης διεύρυνσης του κόμματος, επιλέγοντάς την για το ρόλο μπροστά από τις κάμερες, ως έμπειρη και μετριοπαθή δημοσιογράφο. Η Τσαπανίδου δεν έχει ενοχλήσει ποτέ και κανέναν, δεν έχει εμπλακεί το όνομά της σε κανένα σκάνδαλο, ενώ η αλήθεια είναι ότι έχει όμορφο, μεστό λόγο και θεωρείται και από τους ευγενείς στη δουλειά της. Αυτό το πιστώνω ως επιτυχία στον Τσίπρα. Ωραία μέχρι εδώ; Τι εννοούμε όμως όταν χρησιμοποιούμε τον όρο κωλοτούμπα ή όπως έλεγε ο Μπάρτζης στο Survivor γυρίζουμε την μπιφτέκα; Εννοούμε ότι άλλα δηλώσαμε δώδεκα παρά πέντε και άλλα πράξαμε στις δώδεκα ακριβώς. Υπάρχουν άπειρα βίντεο που κυκλοφορούν στο διαδίκτυο με επικές (διαχρονικά) πολιτικές κωλοτούμπες. Πολύ φοβάμαι ότι και η Πόπη Τσαπανίδου ξεκινά την περιπέτειά της στον πολιτικό στίβο με κωλοτούμπα. Πόπη μου, έχω το δικαίωμα να πιστεύω πως τόσα χρόνια μου έδινες την είδηση όπως εσύ ήθελες για να το εξαργυρώσεις κάποια στιγμή επαγγελματικά; Τελικά η δημοσιογραφία πρέπει να εξαργυρώνεται με μια θέση στην πολιτική; Για δείτε το βίντεο...