Την Τρίτη 17 Μαΐου, συνεχίστηκε η δίκη του Δημήτρη Λιγνάδη, με την κατάθεση του τέταρτου θύματος, όπου έχει καταγγείλει τον πρώην πρόεδρο του εθνικού θεάτρου για σεξουαλική κακοποίηση και βιασμό. Ειδικότερα, ο μάρτυρας κατέθεσε πως:
"Μάρτυρας: Τέλος Ιανουαρίου-αρχές Φεβρουαρίου του 2015, καθόμουν σε ένα παγκάκι στον Άγιο Παύλο με φίλους. Πέρασε και μας μίλησε. Στη συνέχεια έλαβα μήνυμα φιλίας, το οποίο αποδέχτηκα, γιατί με ενδιαφέρουν οι τέχνες και κατόπιν αυτού μου ζήτησε να βρεθούμε. Το σκέφτηκα στην αρχή, αλλά μετά δέχτηκα. Συναντηθήκαμε 6-8 Φεβρουαρίου του 2015. Πήγα σπίτι του και εκεί με ρώτησε αν θέλω να πάμε στα γενέθλια ενός φίλου του. Δέχτηκα. Πήγαμε σε ένα μαγαζί στην περιοχή του Συντάγματος, καθίσαμε, ήπιαμε και το βράδυ με άφησε σπίτι μου. Μετά από αυτό μου πρότεινε να πάω σε κάποιες παραστάσεις. Τότε πήγαινα Β' Λυκείου, ήμουν 17 ετών.
Δεν είχα πει σε κανένα τα προβλήματα που είχα, από ντροπή. Τον εμπιστεύθηκα. Του είπα για τη μάνα μου, για τον πατέρα μου, ότι δεν έχω ρεύμα στο σπίτι ούτε και χαρτιά για την παραμονή μου στη χώρα. Μου πρότεινε να μείνω μαζί του. Μου είπε "δε θέλω να στο επιβάλλω, δική σου είναι η επιλογή". Ένιωθα ότι θα μπορούσε να με βοηθήσει. Ένιωθα εμπιστοσύνη, γιατί μου είπε ότι κι ο δικός του πατέρας ήταν κακοποιητικός και ότι αγαπούσε τη μητέρα του. Ένιωσα ότι με καταλάβαινε. Το είδα ως ευκαιρία να ξεφύγω απ' όλα. Να τελειώσω το σχολείο, να είναι πιο νορμάλ η ζωή μου. Σταδιακά πήρα τα πράγματα μου από το σπίτι μου… Κοιμόμουν στο σαλόνι. Μετά από κάποιες ημέρες μου έδωσε και κλειδιά… Ένιωθα άσχημα που δεν είχα κάτι να προσφέρω. Του είπα αν θέλει να μαγειρεύω. Μου άφηνε ένα ποσό, ψώνιζα, μαγείρευα. Ταυτόχρονα, πήγαινα σχολείο. Καθάριζα και το σπίτι, τακτοποιούσα. Ένιωθα υποχρέωση.
Πρόεδρος: Σας είχε ζητήσει κάτι ο κατηγορούμενος για όσα σας πρόσφερε;
Μάρτυρας: Όχι.
Πρόεδρος: Σας είχε προσφέρει χασίς;
Μάρτυρας: Μου είχε δείξει ένα σακουλάκι και μετά επειδή είχε καλέσει φίλους τους πρόσφερε. Το κατάλαβα γιατί έχει άσχημη μυρωδιά. Δεν έκανα ποτέ. Είπα όχι και δε μου ξαναέδωσε. Μου έλεγε να πιάσω δουλειά, αλλά δεν είχα χαρτιά. Ένα βράδυ στις αρχές Μαρτίου του 2015 άνοιξε πάλι κουβέντα τι έχω κάνει στη ζωή μου, αν έχω κάνει σχέση. Του είπα πως όχι. Ξαφνικά με πλησίασε, με πήρε από το χέρι. με τράβηξε στο δωμάτιο και με έριξε στο κρεβάτι. Μου κατέβασε το παντελόνι. Πάγωσα. Προσπάθησε να διεισδύσει μέσα μου. Δεν μπορούσα να αντιδράσω. Μου είπε ηρέμησε. Δεν μπορούσα να αντιδράσω, έκανα την πράξη με πολύ πόνο. Δε ζήτησα ποτέ σεξουαλική επαφή μαζί του, ούτε μου άρεσε ως άντρας. Δε μίλησα, γιατί στην αρχή αναρωτιόμουν μήπως έκανα κάτι εγώ και το προκάλεσα. Έλεγα ότι εγώ λογικά φταίω. Ήρθε ξαφνικά ο κατηγορούμενος από πάνω μου και ακολούθησε μια βίαιη διείσδυση. Μου κατέβασε το παντελόνι, δεν τον είδα αρχικά, ένιωσα το βάρος του, με μπλόκαρε. Ήρθε ξαφνικά από το πουθενά. Πάγωσα ξανά, δεν μπορούσα να αντιδράσω. Έγινε ότι και την προηγούμενη φορά. Πήγα στο μπάνιο, άρχισα να κλαίω.
Πρόεδρος: Στον φίλο σας δεν είπατε κάτι;
Μάρτυρας: Όχι, ποτέ.
Πρόεδρος: Γιατί;
Μάρτυρας: Ήταν ξαφνικό. Δεν αντέδρασα, απ' όσα έχω βιώσει φοβάμαι να αντισταθώ στη βία.
Πρόεδρος: Άλλη φορά έγινε κάτι τέτοιο;
Μάρτυρας: Προσπάθησε να μου κάνει στοματικό έρωτα, αλλά εγώ δεν ήθελα, ήταν Απρίλιος. Τελικά, έγινε, φαντασιώθηκα κάτι άλλο και έγινε. Τον είχα δει μια ακόμη φορά με ένα παιδί σκουρόχρωμο, που ήταν στα τέσσερα. Μου ζήτησε να συνευρεθούμε όλοι μαζί.«Εγώ δεν ήθελα και του το είπα. Μου απάντησε: "Μου το χάλασες".