Σήμερα έχω τη χαρά να φιλοξενώ έναν εξαιρετικά ταλαντούχο καλλιτέχνη, τον Βασίλη Αγγελινό. Αφορμή για αυτή τη συνέντευξη ήταν το νέο του τραγούδι, "Και όλο λέω" το οποίο κυκλοφόρησε πρόσφατα από την δισκογραφική εταιρεία, Aspect4music. Στο άκουσμά του διαπίστωσα ότι έχω εντοπίσει "χρυσό" και αποφάσισα να του ζητήσω να μου παραχωρήσει μία συνέντευξη για να μιλήσουμε, όπως θα διαπιστώσετε, για πολλά και άκρως ενδιαφέροντα...
Ο Βασίλης Αγγελινός λοιπόν γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Βέροια. Εκεί έκανε τα πρώτα του μουσικά βήματα. Μουσικός και τραγουδιστής ανά περιόδους. Σπούδασε σε ωδείο, έπειτα μουσικολογία στην Κέρκυρα και πλέον καθηγητής μουσικής.
Βασίλη καταρχάς να σε ευχαριστήσω για αυτή τη συνέντευξη. Πες μας, πώς ξεκίνησε η μουσική σου καριέρα;
Επαγγελματικά ασχολούμαι από το 2000. Το θυμάμαι σαν χθες! Μία μπουάτ στη Βέροια, οι Νότες (Δεν υπάρχει πια). Οικογενειακή επιχείρηση που μέτοχος ήταν ο καθηγητής μου από το ωδείο και διακρίνοντας ότι υπήρχε ταλέντο, με έβαλε στη σκηνή να παίξω πλήκτρα. Γνώρισα πολύ καλούς μουσικούς που με βοήθησαν και πήρα πολλά απ’ αυτούς. Αισθάνομαι τυχερός σε αυτό το κομμάτι.
Η οικογένεια σε υποστήριξε στην απόφασή σου να ασχοληθείς με τον δύσκολο αυτό χώρο;
Ναι, παρόλες τις επιφυλάξεις, είχα την στήριξη των δικών μου. Θεωρώ ότι έπαιξε ρόλο το ότι ήμουν ένα ήσυχο παιδί χωρίς εκρήξεις στην εφηβεία και έβλεπαν πως λειτουργώ και τι επιλογές έκανα για συνεργασίες αλλά και για παρέα. Όλα αυτά συνέβαλαν στο δημιουργηθεί εμπιστοσύνη.
Ποιο είναι το αγαπημένο σου μουσικό είδος και γιατί;
Ένας μουσικός πρέπει να έχει τα αυτιά του ανοιχτά και να μην είναι με παρωπίδες. Πρέπει να ακούμε όλα τα είδη μουσικής. Σίγουρα θα υπάρχουν προτιμήσεις, δεν λέω. Και η δική μου είναι λίγο παραπάνω το λαϊκό και λαϊκό-Pop τραγούδι. Μπορώ να εκφραστώ καλύτερα μέσω αυτής της μουσικής.
Πώς αντιμετωπίζεις το άγχος πριν τις εμφανίσεις;
Το καλύτερο που μπορεί να κάνει ένας καλλιτέχνης για να αντιμετωπίσει το άγχος, είναι μία καλή προετοιμασία. Όταν είσαι «διαβασμένος» το άγχος μειώνεται. Προσπαθώ λοιπόν, μαζί με τους συνεργάτες μου, να είμαστε προβαρισμένοι για να ξέρουμε ότι ο κόσμος που θα έρθει σε ένα live να μας τιμήσει, θα ακούσει κάτι καλό.
Ποιο είναι το αγαπημένο σου τραγούδι που έχεις γράψει και γιατί;
Τώρα ρωτάμε έναν πατέρα ποιο παιδί αγαπάει πιο πολύ! Δύσκολη ερώτηση. Αν έπρεπε να διαλέξω μόνο ένα, ε; Το "Άλλη μια νύχτα". Είναι βιωματικό από τρεις διαφορετικές φάσεις της ζωής μου και πραγματικά έχω βάλει εκεί μέσα τον Βασίλη. Και να δώσουμε και μια πληροφορία εδώ, ότι θα κυκλοφορήσει αρχές τις επόμενης χρονιάς από την δισκογραφική μου εταιρεία, Aspect4music.
Ποιος είναι ο αγαπημένος σου καλλιτέχνης ή συγκρότημα;
Πάρα πολλοί οι καλλιτέχνες! Πραγματικά δεν μπορώ να ξεχωρίσω κάποιον αυτή τη στιγμή. Άνθρωποι που θα ήθελα να κάνω συνεργασίες μαζί τους και τους θαυμάζω και κάποιοι που «έφυγαν» από τη ζωή όπως π.χ. ο Αντώνης Βαρδής.
Τελικά πόσο σημαντικό είναι για έναν καλλιτέχνη, να ανήκει σε μια δισκογραφική εταιρεία; Μπορεί να κάνει μόνος του πράγματα;
Νομίζω πως στην εποχή μας με τα social media, μπορεί να κάνει κανείς κάποια βήματα μόνος του αλλά μέχρι ένα σημείο. (Δεν λέω, υπάρχουν και εξαιρέσεις.) Κάπου όμως υπάρχει ένα ταβάνι. Μια εταιρεία... μπορεί να σε ανεβάσει ορόφους αλλά μπορεί να σε πάει και στο υπόγειο. Η εταιρεία είναι οι άνθρωποι που την στελεχώνουν! Άρα στην ουσία καλείσαι να επιλέξεις με ποιους ανθρώπους θα συνεργαστείς. Θα μου επιτρέψετε σε αυτό το σημείο να ευχαριστήσω την εταιρεία μου, Aspect4music και συγκεκριμένα τον μαέστρο Αλέξανδρο Ψωμόπουλο, την παγκοσμίου φήμης φωτογράφο, Ναταλία Ρίζου και τον ιδιοκτήτη Χρήστο Κοπελούζο, ο οποίος μου έδειξε από το πρώτο λεπτό και μου δείχνει ακόμα, πως για τους καλλιτέχνες είναι πάντα εκεί και αντιμετωπίζει τον κάθε έναν, «μικρό» ή «μεγάλο» με σεβασμό!
Νέα δισκογραφική δουλειά με το υπέροχο τραγούδι «Και όλο λέω».
Αυτό το τραγούδι, καθόταν σε μια κούτα 20 χρόνια και περίμενε! Μαθητής στο λύκειο πρέπει να ήμουν όταν έγραψα το ρεφρέν. Είχαμε κάνει και ένα demo στα φοιτητικά μου χρόνια. Balkan στοιχεία και ένα σημείο έκπληξη που βάλαμε όταν κάναμε την ενορχήστρωση. Προσωπικά κάθε φορά που ακούω το «Και όλο λέω», με κάνει και κουνιέμαι στο ρυθμό του! Αυτός ήταν ο λόγος που το επέλεξα για να κάνω το δισκογραφικό μου ντεμπούτο.
Πώς νιώθεις όταν βλέπεις ένα χώρο γεμάτο με κόσμο που περιμένει να σε ακούσει;
Όταν ο κόσμος σε τιμά και έρχεται στα live σου, είναι η μεγαλύτερη χαρά για έναν καλλιτέχνη. Με κάνει να θέλω να δώσω τον καλύτερό μου εαυτό! Ουκ ολίγες φορές τραγούδησα σε άδειες καρέκλες όλα αυτά τα χρόνια. Δεν υπάρχει καλλιτέχνης νομίζω που δεν το έχει περάσει αυτό. Πραγματικά σε ρίχνει, γιατί αυτή η δουλειά είναι ψυχολογία! Πρέπει να παίρνεις και να δίνεις ενέργεια με το κοινό. Από αυτό τρέφεται ο καλλιτέχνης.
Ποιος είναι ο μεγαλύτερος στόχος σου ως τραγουδιστής;
Να κάνω συνεργασίες με ανθρώπους που θαυμάζω και να καταφέρω κάποια στιγμή να σταθώ πλάι τους. Αυτό απαιτεί αγώνα, κόπο και μελέτη που είμαι διατεθειμένος να κάνω.
Πώς επιλέγεις τα τραγούδια που θα ερμηνεύσεις σε ένα live;
Η επιλογή γίνεται ανάλογα με το τι ακούω, τι μου έχει κολλήσει εκείνη την περίοδο. Υπάρχουν σαφώς κάποια all time classic τραγούδια που δεν λείπουν από το πρόγραμμα, κι από κει και πέρα προσθέτω κι αφαιρώ για να μην λέμε συνέχεια τα ίδια. Αυτό το πράγμα, η ρουτίνα, προσωπικά με σκοτώνει καλλιτεχνικά. Πέρα από ένα πρόγραμμα που έχεις στήσει όμως, το κάθε live είναι ένας ζωντανός οργανισμός! Ένας τραγουδιστής οφείλει να προσαρμόζεται στο κοινό που έχει έρθει να τον ακούσει. Ηλικία, περιοχή, αντιδράσεις σε ένα τραγούδι που θα πεις, τον χώρο που τραγουδάς είναι κάποια από τα πράγματα που παίζουν ρόλο να προσαρμόσεις το πρόγραμμά σου.
Ποιο είναι το μεγαλύτερο μάθημα που έχεις πάρει από τη μουσική σου καριέρα έως σήμερα;
Μην μένεις στάσιμος! Η μουσική δεν έχει όρια. Ούτε μπορείς να πεις ότι «τώρα είμαι ok, δε χρειάζομαι κάτι άλλο». Δούλεψε σκληρά, κάνε πράγματα για να γίνεσαι καλύτερος.
Η έμπνευση έρχεται όταν αισθάνεσαι χαρούμενος ή λυπημένος;
Νομίζω και στα δύο! Αλλά θα πρέπει, είτε το ένα είτε το άλλο, να είναι έντονα!
Υπάρχει κάποιο «ευτράπελο» σε live ή σε στούντιο ηχογράφησης που θα μπορούσες να μοιραστείς μαζί μας;
Από ευτράπελα, ένα σωρό. Νομίζω ότι αν πω ένα περιστατικό, θα αδικήσω το άλλο. Να μοιραστώ ένα μόνο; Έχω διαμονή με έναν συνάδελφο σε δωμάτια ακριβώς πάνω από το μαγαζί όπου εμφανιζόμουν. Βραδάκι κατά τις 11:30 μου λέει «Πάω κάτω γιατί ξεκινάμε σε λίγο. ΜΗ σε πάρει ο ύπνος!!» … Νομίζω ότι όλοι καταλαβαίνουν τη συνέχεια!! Μου παίξαν 4 φορές την εισαγωγή αλλά εγώ δεν βγήκα ποτέ. Ευτυχώς ήταν standby μία συνάδελφος και με κάλυψε!
Ποιος είναι ο ρόλος της μουσικής στη ζωή σου;
Ειλικρινά, νομίζω πως γεννήθηκα γι αυτό! Είναι κομμάτι μου. Αν μου έλεγες «αύριο σταμάτα να τραγουδάς ή να παίζεις» θα έχανα τον εαυτό μου, δεν θα ήταν ο Βασίλης.
Πώς επιλέγεις τις συνεργασίες με άλλους καλλιτέχνες;
Οι συνεργασίες για μένα είναι θέμα χημείας! Αν μαζέψουμε κάποιους πολύ καλούς μουσικούς και τραγουδιστές αλλά εκείνοι είναι κάπως «δύσκολοι» χαρακτήρες και από την άλλη μια παρέα που περνάει καλά μεταξύ τους, δεν είναι και οι top αλλά παίζουν πολύ «τίμια», που νομίζετε ότι θα βγει καλύτερο αποτέλεσμα; Κοιτάω λοιπόν, να είναι ωραίοι άνθρωποι, απαλλαγμένοι από κόμπλεξ και να έχουν όρεξη να κάνουμε όμορφα πράγματα μαζί!
Ποιο είναι το πιο συναρπαστικό live που έχεις παρακολουθήσει ως θεατής;
Σεπτέμβριος 2009, Καυταντζόγλειο στάδιο της Θεσσαλονίκης, αφιέρωμα στο Στέλιο Καζαντζίδη. Τι να πούμε για αυτή την εμπειρία; Επί σκηνής: Μαρινέλλα, Γιώργος Νταλάρας, Δημήτρης Μητροπάνος, Χάρις Αλεξίου, Γλυκερία, Πασχάλης Τερζής, Και μια εκπληκτική ομάδα μουσικών.