|
16 Απριλίου 2022- 16 Ιουνίου 2022 | 16 April 2022 - 16 June 2022
Εγκαίνια | Opening:
Σάββατο 16/04, 11:00 – 15:00 | Saturday 16/04, 11:00 – 15:00
Καρανάσιου 13, Τρίκαλα 42100 | Karanasiou 13,Trikala 42100
Ωράριο Γκαλερί | Gallery Hours:
Tue-Thu-Sat: 10:00-14:00
Mon-Wed-Fri : 10:00-14:00 & 18:00-21:00
Με χαρά η ΑΛΜΑ παρουσιάζει για δεύτερη φορά δύο από τους πιο επιφανείς και ενεργούς καθηγητές της Καλών Τεχνών Αθήνας. Ο Μιχάλης Μανουσάκης και ο Άγγελος Αντωνόπουλος μας εκπλήσσουν με μια μνημονευτική, αναχρονιστική έκθεση:
ΣΧΕΔΟΝ ΠΑΡΑΛΛΗΛΑ ΙΙ – η συνέχεια της κοινής τους πορείας μετά από έντεκα χρόνια, από φοιτητές έως δάσκαλοι έως σήμερα.
Ταξιδεύοντας σε έναν φαντασιακό άχρονο τόπο γεμάτο αναφορές, βρισκόμαστε ανάμεσα,
σε εκείνον τον υπερρεαλισμό του Rene Magritte, την γραμμική αφαίρεση της ζωγραφικής του 20ου αιώνα και τον μινιμαλισμό. Ο Μιχάλης Μανουσάκης με τον πλούτο από την κληρονομιά της μετά-πρωτοπορίας, μας μεταφέρει σε ένα σύγχρονο αλλά και ελληνικά επηρεασμένο αφήγημα.
Με την εννοιακή απεικόνιση του καμένου ηλιοβασιλέματος, τα ημιφωτισμένα άχρονα τοπία του, γίνονται μαγικά λυκόφωτα, που ο άνθρωπος ανήμπορος στην δίνη της πανσελήνου, υποτάσσεται στην αρχέγονη φύση του.
Kάτι από την έξοδο του Αδάμ και της ‘Έυας στον κήπο του Παραδείσου, όπως τον συνέλαβε ο προ- αναγεννησιακός Μαζάτσιο και η αισθητική μιας ματιάς που κρυφοκοιτάει μέσα από κλειδαρότρυπα ή μιας νοητής κάμερα Ομπ σκούρα, μας μεταφέρει σε μια ηδονοβλεπτική ξύλινη πραγματικότητα ονείρου.
Ο Μιχάλης Μανουσάκης είναι ένας ερωτικός παραμυθάς με διαχρονικές ιδιότητες, ενώ σχεδόν παράλληλα ο Άγγελος Αντωνόπουλος, ένας αλλότριος ακτινολόγος της βιολογίας της ψυχής και του νου.
Με επιρροές νεονταντά και ελαφρώς κάτι από τον μεγάλο γυαλί του Ντυσάμπ, ο Α. Αντωνόπουλος, δημιουργεί ένα αιώνιο πορτραίτο ταύτισης εαυτού. Ενός εαυτού άφυλου μα πανταχού παρόντος. Μιας αποκαρδιωμένης ψυχής, γεμάτης σκόνη και ζωή που αναγεννιέται, σαν ζουζούνι ή παράσιτο μέσα από τις στάχτες μιας άλλης ζωής. Σε ένα περιβάλλον που θυμίζει μουσείο βιολογικής ιστορίας, δημιουργεί ένα αφήγημα επιστημονικής φαντασίας που τρέχει γρήγορα, συμμερίζεται την ιστορία του κόσμου και μιλά για αυτά που έπονται. Ιδέες του μέλλοντος.
Ένα μνημόσυνο χαράς και εξέλιξης της μεταθανάτιας δραστηριότητας της ψυχής, που φεύγει από τα καθέκαστα και ψάχνει την Ιδεατή αλήθεια. Εκείνης της Ιδέας της μοναδικής απόλυτης αλήθειας που στοχάστηκε ο Πλάτωνας.
Όταν μέσα σε μια δεκαετία η πορεία προχωρά παράλληλα, όνειρο και συνειρμός γίνονται αφετηρίες έκφρασης.
Δυο άνθρωποι που καταλήγουν σύμβολα. Σύγχρονα ιδεογράμματα. ο Μί Μί και ο Ά Ά γίνονται οι «μα» εκείνης της ματιάς που τρεμοπαίζει στον χρόνο, εκείνης της σιωπής που ένα νυχτερινό τοπίο αναδύει.
Στην περί αισθητικής τους οι « μα»
Μεταμορφώνονται σε μια νέα γραμμική β, την κόκκινη κλωστή της Κλωθώ, Λάχεσις και Ατρόπου στο αρχαιοελληνικό μύθο των Μοιρών, σ’ ένα αλλότριο αλφαβητάρι συναισθηματικής νοημοσύνης, σε μια μυσταγωγική ατμόσφαιρα, όπου το μυαλό μέσα από ταυτίσεις, καταλήγει στις πρωταρχικές του ανάγκες. Φύση.
Μάρτιος 2022
Kείμενο: Νιόβη Κρητικού | Ιστορικός Τέχνης | Καλλιτέχνης
Αgelos Antonopoulos , Portrait B, Athens, 2021-2022, Mixed Media, 40 x 40 x 5 cm
|
Michalis Manousakis , Untitled, Athens, 2018-2021, Acrylics and charcoal on wood, 50 x 70 cm
|
|
|
EN
ALMA Gallery happily presents for a seconf time an exhibition of the two eminent and active professors of Athens School. Michalis Manousakis and Angelos Antonopoulos surprise us with a memorial, anachronistic exhibition.
ALMOST IN PARALLEL II - the continuation of their common path eleven years later, from students to teachers until now.
Traveling to a fantasy timeless place full of references, we found ourselves in between,
Rene Magritte’s surrealism, the linear abstraction of 20th century painting and minimalism. Michalis Manousakis, with the heritage of the post-avant-garde, transports us to a modern Greek narrative.
With the conceptual depiction of a burned sunset, his half-illuminated timeless landscapes, become a magical twilight, that a man, helpless in the vortex of the full moon, submits to his primordial nature.
Something from the exit of Adam and Eve in the garden of Paradise, as captured by the proto-renaissance of Masaccio and the aesthetics of a peeking look through a keyhole or an imaginary camera Obscura, takes us to a voyeuristic wooden dream-sphere.
Michalis Manousakis is an erotic storyteller with timeless qualities, while almost in parallel Angelos Antonopoulos is an alien radiologist of the biology of the soul and mind.
Influenced by New-dadaism and a slightly something from Duchamp’s big glass, A. Antonopoulos creates an eternal portrait of self-identification. An asexual self but omnipresent. A heartbroken soul, full of dust and that life is reborn, like a bug or a parasite through the ashes of another life. In an environment reminiscent of a museum of biological history, he creates fast science fiction narratives, comprising the history of the world and talks about what is to come. Ideas for the future.
A memorial of joy and evolution of the posthumous activity of the soul, which leaves everyday life and seeks the Ideal Truth. That Idea of the only absolute truth that Platoon contemplated.
When within a decade their paths proceed in parallel, dream and association become starting points of expression.
Two people ending in symbols. Modern ideograms. MM and AA become the "MA"(pun which means but in Greek) of a gaze that flickers in time, of a silence that a nocturne landscape emerges.
In “MA”’s aesthetics
They are transforming into a new linear b, the red thread of Klotho, Lachesis and Atropos in the ancient Greek myth of Fate, in an alienated alphabet-primer of emotional intelligence, in a mystical atmosphere where the mind, through identification, ends up in its primary needs. Nature.
March 2022
Text by: Niovi Kritikou | Art Historian | Artist
|
|
|
