Ίσως η πιο ενδιαφέρουσα παράμετρος από το εντεινόμενο μάρκτετινγκ του «Oppenheimer» να είναι αυτή. Όχι δηλαδή το θέμα καθαυτό, όχι «η έκρηξη μιας ατομικής βόμβας χωρίς CGI», ούτε βέβαια το εντυπωσιακό καστ. Τα έχουμε συνηθίσει αυτά, ή, έστω, στο σύμπαν του Κρίστοφερ Νόλαν τα περιμένεις πια. Η ιδέα όμως του γκρεμίσματος του τοίχου της αντικειμενικότητας, στο πλαίσιο φυσικά που κάτι τέτοιο είναι εφικτό, έχει ενδιαφέρον...